Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Έτη εξήντα

Ετών εξήντα, όχι άνθρωπος, η σχέση. Εξηκοστά γενέθλια, να ετοιμάσω τούρτα και να καλέσω δυο ψυχές- καρδιές να κοιταχτούν, να φιληθούν και να γίνουν είκοσι χρονών, τότε που την πρωτοκοίταξε, τότε που δεν της γέμιζε και πολύ το μάτι. Θα γυρίσει να της πει πως από όλες τις κοπέλες του χωριού είχε και έχει ακόμη, τα πιο όμορφα μάτια, πως θα την γύρευε και πάλι για χορό και πως θα πάλευε μαζί της για μια κοινή ζωή.
Εξήκοντα έτη, συναπτά και δεν μοιάζει να έχουν κουραστεί από την παρέα, αν και η ζωή τους δυσκόλεψε, τους εξόρισε, τους έδειξε δρόμο τραχύ.
Λίγο κρασάκι στα χείλη μιας και το καλεί η μέρα, τέσσερις γουλιές για τις χαρές τους και μια φωτογραφία αναμνηστική για να πειστεί και ο πιο δύσπιστος πως υπάρχουν ακόμη.
Είναι οι πιο λατρευτοί, οι πιο αγαπητοί. Θα ακούσεις παράπονο, αλλά το χατίρι θα γίνει.
Ο ένας πάντα είναι πιο εγωιστής, ο ένας θα παραδεχτεί και θα το πει δημοσίως, πως έχει υπάρξει τυχερός, ο άλλος θα βουρκώσει.
Η ψυχή να σας δίνει αντοχές για τα πολλά που η ζωή ακόμη φέρνει.
Σας θέλει δυνατούς!

Δεν υπάρχουν σχόλια: