Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Αποτύπωμα


Καιγόταν η σάρκα και ακουμπούσε το παγωμένο πάτωμα. Τελείωμα πάνω σε αντίθεση και επιφυλακτικότητα. Δυο σταγόνες κόκκινο κρασί και έκαναν την διαφορά. Στόλισες το κόκκινο στο χαλί και τράβηξες δυο γραμμές στον τοίχο. Είναι έντονο θα μείνει το σημάδι της στιγμής. Αν μιλήσω θα χαθώ στις λέξεις, αν με παρατηρήσεις θα απορήσεις και ο ίδιος, επομένως μονόδρομος στο απαγορευτικό εισόδου.
Έχει την δικαιολογία στα χείλη ή στο πιοτό; το σώμα θα αναστηθεί σε άγγιγμα και η ψυχή, θα ορκιζόσουν πως δεν υπακούει σε κανενός το κέφι, μα στην ίδια της την ματαιοδοξία. Ψιθύρισε την πλοκή όσο μπορείς πιο αργά, οι κινήσεις καταγράφονται δίχως να τηρηθεί σειρά εμφάνισης.
Αγαπούσε το κρύο και αντιλαμβανόταν τις αλλαγές. Θα έσπαγε, θα μεταμορφωνόταν, αλλά παντού θα έβλεπες την ίδια εικόνα, να κείτεται στο παγωμένο πάτωμα και εσύ να την θεωρείς νεκρή.
Μέτραγε τους παλμούς και συντόνιζε τα χείλη κατά την έξοδο τους στο φιλί.

2 σχόλια:

Stranger είπε...

Πολύ δυνατό!
Καθηλωτικό!

Εvgenia Tr είπε...

Ευχαριστώ Ηλία. Ελπίζω να είσαι καλά :)