Φευγιό

Αγαπώ την διαδρομή που οδηγεί σε σένα. Έχει άσφαλτο να κινηθώ γρήγορα. Περνά δίπλα από θάλασσα, μεσολαβούν λαμπιόνια πόλης και λιμανιού, θα ταξιδέψω πριν σε δω. Συναντώ αγνώστους , ανταλλάσσω ματιές με περαστικούς και απλουστεύω την λογική της σκέψης. Πράσινο να φεύγω, κόκκινο να προλάβω να μην πετύχω. Να έχει φεγγάρι, να μου αποσπά την προσοχή, να έχει θαμπάδες το τζάμι για να τραβώ γραμμές
Ένα στίχο θα πεις από όλα τα τραγούδια και το τσιγάρο θα σβήσεις λίγο πριν την στροφή. Να τονίσω πως είναι ένας λόγος ο ερχομός μου για τούτες τις στιγμές κι ας ετοιμάζεσαι εσύ από μέρες.
Δικαιολογεί πολλά. Θα μιλήσει, αλλά θα είναι στο τέλος, στην επιστροφή, στο φανάρι.
Μου αρέσει, όταν ακολουθείς αυτή την διαδρομή κι ας υπάρχει πιο σύντομος δρόμος για την ψυχή σου.
Είχε γλυκάνει ο ήλιος και έκλεινα την αγκαλιά στην νύχτα, όταν έφτανα πια σε σένα.