Δικαίωμα

Αν και οι δυο μας δεν είχαμε χρόνο, τότε ποιος θα περίμενε αυτός ο χρόνος να κυλήσει για να ειδωθούν οι ματιές; να προσμένει άφιξη και να γεμίζει το κενό του ενός με όνειρα και φιλιά που προσδίδουν ένταση, πόθο και μια αθώα αγάπη, που δεν την νοιάζουν οι οιωνοί, παρά μόνο η ψυχή, αν είναι όπως και όταν ήταν παιδούλα.
Αν και οι δυο μας ζούσαμε στο παρόν, τότε ποιος θα περίμενε αυτός ο χρόνος να κυλήσει και να είναι ανάμνηση και να είναι η σπίθα για το μέλλον; να τρέξει, να προφθάσει και να ανοίξει την πόρτα πριν από το κουδούνι και να σε αγκαλιάσει, με τόση χαρά, που δεν θα την νοιάζει αν μπορεί, παρά μόνο το θέλω που η ψυχή δεν μοιάζει να ξεχνά.
Είμαστε εδώ, μακρυά και ακουμπά ο ώμος σε αγκάλη, ποια νύχτα να είναι ζηλευτή και ποιος ουρανός! δεν είναι αρκετός ο χρόνος, απλά τον ξεγελάς, γιατί βρήκες τον τρόπο, να έχει σημασία ένα φιλί και όχι μια ρυτίδα σε επιδερμίδα ζεστή, οικεία.
Όλα ίσως έχουν την αξία τους, αλλά εσύ πιο πολύ, δικαιωματικά!