Κυκεώνας

Ερωτευμένη με το όνειρο ή με το όνειρο που ακουμπάει την ζωή; να έχει ελαττώματα να ξυπνώ, να τσιμπιέμαι, να ξέρω που βρίσκομαι, που βαδίζω. Μιλώ, ακούγομαι, νιώθω, υποπτεύομαι και σε φέρνω πιο κοντά μου. Αν είσαι όνειρό, βρέθηκες εδώ κατά λάθος, πιστεύοντας πως θα είσαι κομπάρσος και όμως βαδίζεις προς την μεριά μου, να κρατήσεις ψυχή, μια αγκαλιά για τον θλίψη σου και υπομονή για όση δεν σου χάρισαν, ούτε οι Ερινύες.
Περιμένεις το όνειρο, μα συνεχίζεις να ζεις σε γυάλινο κόσμο, γιατί ποιος να το πιστέψει; εσύ που αρνείσαι πεισματικά την ύπαρξή μου ή εγώ που αρνιέμαι ενάντια σε αισθήματα πως υπάρχουν και αντηχούν στην μορφή σου;
Θα θέλαμε το ιδεατό, ένα σύμπαν μόνο για εμάς τους δυο, αλλά η στιγμή σου υποδεικνύει φυγή, σιωπή και αλήθειες που θα σπάσουν το δάκρυ στην ματιά σου.
Ερωτευμένη με την ύπαρξή σου, ουτοπική ή μη.