Δίχως Ταυτότητα

Αναγνωρίζοντας έναν ουρανό και ξεχνώντας έναν άλλον, πας μπροστά ή πας πίσω; 

κατακτάς ή χάνεσαι; σκοτάδια έχουν όλες οι πλευρές, άλλες πιο γκρι, πιο μαύρες, πιο σκοτεινές, πιο βαθιές, πιο απότομες, πιο από όλα όσα δεν ήξερες ότι υπάρχουν.

Αυτά, να τα πεις αλλού! σε αυτούς που δεν σε ξέρουν, που θα πεις δυο αρλούμπες και δύο αμπελοσοφίες και θα καταφέρεις να περάσεις ξώφαλτσα από τις σιωπές σου.

Αναγνωρίζοντας έναν γαλαξία, πάει να πει πως τον ξέρεις; μια εικόνα βλέπεις, δίχως να σκεφτείς το ψέμα του, την υποκρισία, την άρνησή του για ζωή. Δεν είναι εκεί πραγματικά, ένα αποτύπωμα βλέπεις, μια ψευδαίσθηση του χρόνου, του κόσμου όλου που σε περικλείει.

Είναι το ζητούμενο το άγνωστο και είναι άπιαστο, τρελέ!