Ήρθε ένα φιλί με το αγέρι και νόμισα πως ήσουν εσύ,
αλλά δεν ήταν παρά μόνο η ψευδαίσθηση της στιγμής.
Τόσες ώρες σε αυτό το ακρογιάλι , θαρρώ πως σταμάτησε ο χρόνος
να κυλά πάνω στου ουρανού τα χρώματα.
Φταίνε τα κύματα που ακούσματα βγάζουν με αλμύρα από τον βυθό
και σαν μπουν στην σκέψη ,
εικόνες αφήνουν να ξετυλίγονται , αισθήματα να ξαφνιάζουν την νυχτιά
και να χάνονται με τον νοτιά!
Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007
ονειροπολούσε η .... Εvgenia Tr στις 8:56 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
..αυτά τα κύματα φταίνε για ο λ α! :)
εμ ποιός άλλος... :)
φυσάει βοριάς, απ' το νοτιά στο μυαλό σου και δεν φταίνε τα κύματα, εντάξει;
:)
καλές εικόνες να έχεις!
καλημέρες!
δεν φταίνε; χμ :Ρ
Δημοσίευση σχολίου