Κοιτάζω ψηλά , αυτό το πλημμυρισμένο σύννεφο , οι σταγόνες θλίψης με κατακλύζουν και όλα τα νιώθω. Αντανακλούν μέσα μου οι μελωδίες ενός σόλου που τον καημό μαχαιρώνουν και τον πνίγουν. Κλείνουν τα βλέφαρα , αποσιωπούν του ουρανού τις λάμψεις , τίποτα , νότες και ένα τοπίο που φιλοξενεί την μορφή σου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Oλα κύκλος ειναι.
Οι σταγόνες θλίψης, σύντομα θα γίνουν σταγόνες χαράς.
καλημέρα :)))
..πάει η παλιά η ώρα..την αλλάξαμε παιδιάααα..
θα νυχτώνει πιο νωρίς τώρα??? :(
Καλημέρα... :)
ρόδα είναι και γυρίζει...
θα νυχτώνει πιο νωρίς για τα νυχτοπερπατήματα :Ρ
Μια καλησπέρα κι από εμένα.
kalispera :)
Δημοσίευση σχολίου