Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Αϋπνίες , δεν σε ψάχνω αλλά σε νοσταλγώ. Μουσική και η έμπνευση χτυπά στα δάχτυλα λέξεις. Γέμισε μια σελίδα από ψυχογράμματα και από το ευσυνείδητο υποσεινήδητο που βγαίνει στην επιφάνεια του "εγώ".
Όλα τριγυρνούν στο τίποτα και δίπλα από φιγούρες. Θα το πάρεις απόφαση πως στο κρεβάτι πρέπει ένα σώμα να εναποθέσεις και να βρεις τρόπο να το νανουρίσεις. Θα αφήσεις την μουσική και θα σβήσεις σαν τούρτα γεννέθλιων χρόνων και το τελευταίο κερί.

2 σχόλια:

lakis είπε...

Αχ αυτές οι αϋπνίες. Άλλοτε η χειρότερη κατάρα, άλλοτε μια μικρή ευλογία. Μέρα καλή

Εvgenia Tr είπε...

καλή μέρα :) πάντα!