θα ήθελα τέτοια ώρα πάντα να είμαι κοντά σου, σε απόσταση μηδενική, σε ματιές αμέτρητες, οι σκέψεις να κατακλύζονται από την ψυχή σου και να σιωπούν σε όνειρα δίχως λόγια. Τέτοιες στιγμές, ένα δράμι πριν σφαλίσουν οι ήχοι στην απομόνωση, θα ήθελα μια μελωδία για συντροφιά, κάτι από την πιο σκοτεινή γωνιά σου που θα μοιραστείς μόνο μαζί μου,νανούρισμα πως σε κατέχω λίγο πιο πολύ από την ζωή.