Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Ούτε μια ευχή μην πεις, μην ψελλίσεις λέξεις που μένουν και αντηχούν περισσότερο από τις στιγμές. Σώζεται το δάκρυ σε μια πληγή, δροσιά σε ερημιά. Μια στάλα φιλί γίνηκε η νυχτιά, αυτή ξέρει πως να με γλυκάνει, θα φέρει τα όνειρα, προβολές από τις ευχές που ξέχασες, απ' όσα λησμόνησα ήδη.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο
κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.

Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε
γι’ αυτό έμειν’ ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Μόνο γιατί σε σεναν άρεσε.

lakis είπε...

Και η πορεία συνεχίζεται...