Χάνομαι σε βλέμματα και χάδια, σε ανούσιες συναντήσεις και συνεστιάσεις Απορείς για όσα δεν γίνονται και για όσα διαδραματίζονται στην δική σου αγκαλιά. Ψεύτες στα μάτια σου ο κόσμος, η ίδια σου καρδιά και τόλμα να την αρνηθείς. Χάνεσαι στον κόσμο σου, στις σκέψεις που δεν μοιράζεσαι και αφήνεσαι στον ήχο της βροχής. Αλήθειες στο βλέμμα σου, η νυχτιά δεν θα μιλήσει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Σαν σε όνειρο ήρθε το πρόσωπό σου μπροστά μου. Με τα μάτια τα ανείδωτα, τα ιδανικά απο την φαντασία πλασμένα. Και ζήταγε. Και τα ζήταγε ολα. (Μην βάζεις πολύ απο το βάρος σου επάνω μου. Κλαδάκι είμαι και θα σπάσω!) Δεν μπορεί όμως αυτό το κουρασμένο καράβι να δώσει πολλά σε άλλες ψυχές και καρδιές. Το μόνο που μπορεί να δώσει είναι ενα κομμάτι απο την σκέψη του γιατί μόνο αυτήν κατέχει ολάκερη και αποκλειστικά δική του και απο αυτήν μπορεί να κόψει κομματάκια και να δώσει σε αυτούς που θέλει. Ολα τα άλλα? Κουρσεμένα, καμμένα, αλοτριωμένα. Το θέλεις το δώρο μου? Ξέρω οτι είναι λίγο με ανθρώπινα μέτρα, αλλά ειναι δικό μου και με χαρά πολλές φορές την ημέρα «δουλεύει» για σένα.
:)
poli omorfo!
Δημοσίευση σχολίου