Κλείνω τα μάτια ανάγκη να φτάσω κοντά σου, να σε αγκαλιάσω, να νιώσω και να κοιμηθώ στα όνειρά σου. Ευχή; αυτή...ψυχή; δική σου.....νόημα; κανένα. Δεν μιλάς και εγώ σιωπώ σε αγκαλιά και σε φιλί. Φοβάμαι ετούτη την στιγμή που μορφέας δεν θωρεί κακό να σε φέρει κοντά μου. Ποιον πληγώνω; Μην διστάσεις να ξυπνήσεις, εγώ εδώ θα είμαι, γιατί πάντα ελπίζω να νιώθω, έστω στην ψευδαίσθηση του ονείρου.