Περνούν οι στιγμές και μέσα παγώνεις, θαρρείς η μοναξιά μονάχα λυτρώνει και περνούν οι βραδιές νωχελικά. Θα ήξερες και από μόνος σου να πεις λόγια στον εαυτό σου, αλλά την βασκανία φοβάσαι πιο πολύ από όλα. Ψεύτης καιρός και ήλιος παιχνιδιάρης και βλάσφημος όπως πάντα. Περπατάς και σκέφτεσαι πως κολυμπάς σε θάλασσες γνωστές και κοντινές. ενώ ακίνητος και ψυχικά ανίκανος για όσα το μυαλό παλεύει να περάσει στην λούφα για να ξεφύγει. Περνούν οι στιγμές και μέσα βουρκώνεις, θαρρείς η μοναξιά μονάχα πως φτάνει για μια ζωή φωτιά. Ένα συναίσθημα θα σε κυριεύει πάντα και αυτό πληγώνει πιο πολύ από όσα θα φανταστείς πως βαραίνουν συνειδήσεις, καταστρέφουν αψεγάδιαστες νυχτιές.