Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Στα όνειρά μου έβαλα τα χρώματά σου και στην ψυχή μου ζωγράφισα, να έχει να λέει η αγάπη πως προσπάθησα. Προσευχήθηκα και άντεξα δίπλα σε προσκέφαλο αδειανό, μα γεμάτο εικόνες. Στην σκέψη μου έβαλα  τις γεύσεις σου και στην χροιά μου τραγούδησα, να έχει να  παινεύεται πως εισακούστηκε. Το ψεγάδι σου, η τελειότητα και ένα άγγιγμα, χέρι με χέρι.
Είναι αρκετό να ξέρεις πως κάπου είναι μια ανάσα δικιά σου, κάτι που σου ανήκει αιώνια, το φιλί.
Στα όνειρά μου έβαλα την δική σου ματιά και μπόρεσα και έκλεψα λίγο χρόνο από τον μορφέα και ξεκουράστηκε σώμα που δεν κατείχε την αίσθηση της αφής.
Πόσα χρόνια παράταση ζωής μου έδωσες; να μετρώ και να μένω εκεί, σε κόσμο που θα γνωρίζει την δική σου σιωπή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: