Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Προσωποπαγή

Φυλακισμένη σε προσωποπαγή θέση. Φιλιά εκτεθειμένα, κορμιά που ζουν μόνο όσα οι συγκυρίες επιτρέπουν. Το ψέμα φωνάζει  και η καρδιά έχει παραδοθεί άνευ όρων ή έτσι ήθελε να πιστεύει. Ζω; υπάρχεις , έτσι πρέπει να είναι; φταίξιμο στην ψυχή δώσε και φύγε, όπως έπαιρνες την παρουσία σου.
Αξίζεις αυτό που θέλεις, το όνειρο. Εσύ που σε έχουν φτιάξει για το αψεγάδιαστο για το άπιαστο και εκείνον μόνο να χαζεύει, μόνο να επιθυμεί.
Θα 'ερθει η στιγμή που θα πρέπει να μιλήσω, που θα πρέπει να φανώ δημιουργική και να πω ότι δεν αξίζω, ότι δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι άλλο πιο πολύ από αυτό.
Μας πονούν οι άλλοι, μας στιγματίζουν οι ψυχές, μα όλοι θα ζητήσουν από εσένα την απολογία τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: