Αμμουδιά

Είμαι ευτυχής και κρύφτηκα να μην με δει κανείς και με γρουσουζέψει.
Είμαι δυστυχής και βγήκα φόρα παρτίδα στις οθόνες τους, την ώρα του τελικού. Στην ομορφιά σου πίνω και σε 'σένα αφήνομαι ολοκληρωτικά, ώστε να έχω πρόχειρη την δικαιολογία.
Τυλίγεται το κορμί, δεν στο ζητά, στο δείχνει και επιζητά το χάδι, στο νανούρισμα. Τι είναι αυτό που νιώθεις σε μένα και δεν μιλάς; σου κρατώ το χέρι κι ας μας χωρίζει μια πραγματικότητα. Γέμισε η ψυχή από πράγματα, λίγα και καλά και εφόδια έφτιαξε για να αντιμετωπίσει την μοναξιά της ζωής.
Όταν πενθώ, σκέφτομαι εσένα, γιατί ζω εμένα. Όταν πέφτει η νύχτα και μέσα μου σκάνε κύματα, λέω πως δεν θα δακρύσω, εγώ είμαι δυνατή, εγώ, και η σιωπή πνίγει την φωνή.
Όσες φορές καταλήγω στην παραλία, δεν κοιτώ πίσω. Έχεις ουρανό να χαζέψεις για αιώνες ολόκληρους και μια θάλασσα, η οποία θα σου επιδεικνύει πόσα ακόμη δεν μπορείς να φανταστείς.
Όταν χαμογελώ, σκέφτομαι εσένα, γιατί εγώ παρέδωσα.
Την αυγή έλα, χτύπα μου το κουδούνι και θα μοιραστούμε το πιοτό και το τσιγάρο. Ακόμη και το φιλί, που θα έχει πάρει την μορφή της, δεν θα το αναγνωρίζεις.