Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009


Ξεκάθαρες είναι οι σκέψεις, λιώνουν κάτω από φως φεγγαριού, από χαοτικές λάμψεις και έλα βρες με στην αγκαλιά του ξενύχτη. Εγώ οδηγώ, σε μέθη την λήθη και όσα θέλω ζητώ. Κατάματα σε κοιτώ και πίσω δεν κάνω, πείσμα στο πείσμα, εγωισμός σε ψυχή και ζήτα ό,τι θες. Ό,τι πεις και ό,τι πράξω καπνός για απόψε. Ό,τι σκεφτείς και ό,τι αισθανθώ εδώ θα κρυφτεί, γιατί κανείς δεν το θέλει. Θα είμαι χιλιόμετρα μακρυά.

3 σχόλια:

apollo είπε...

Σαν γνήσιος του Επικούρου γιός και σαν κουρσάρος μέσα σε καταιγίδα θα ερθω, να ζητήσω, να πάρω, να αρπάξω, να κλέψω εσένα και τους καρπούς σου. Χωρίς πείσμα χωρίς εγωϊσμό ετσι απλά, δυνατά και φανερά. Να ταξιδέψουμε σε πελάγη με γαλήνιες θαλασσες τυλιγμένοι στις σκέψεις και τα παράγωγα του νού, ψαχνοντας το νόημα μας.

iLiAs είπε...

..εκει μακρια που εισαι..να εχεις καλο και χαμογελαστό μηνα Ευγενια :)

Εvgenia Tr είπε...

όμορφος και χαμογελαστός είναι Ηλία μου....να εχεις ενα υπέροχο καλοκαιρι :)