Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009


Πριν πεθάνω, άσε με, να αναστηθώ για ένα φιλί, για την αίσθησή του και ας είναι αυτό αιτία για μια αιώνια κόλαση. Ζεις την στιγμή που την αγκαλιά δεν μπορείς να περιγράφεις πια, γιατί την αγγίζεις και όλα όσα θα έλεγες νόημα δεν έχουν. Λίγο πριν πω πως την ματιά σου ποτέ δεν κοίταξα, άσε με, το άρωμά σου να φυλάξω πάνω μου κι ας ήταν το μόνο που θα μπορούσα ποτέ να φυλώ.
Πριν σταματήσω να ανασαίνω, άσε με, πάνω σου να γύρω για την αίσθησή σου.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

apla teleio............bouboukaki.

apollo είπε...

Neither should a boat rely on one small anchor,
Nor should life rest on a single hope.

Εvgenia Tr είπε...

έτσι πρέπει....