Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010


Ακόμα σε νιώθω και ενώ γινόταν τόσος ντόρος για αυτή την πανσέληνο, εγώ είχα στραμμένο το βλέμμα μου σε σένα. Όνειρο ξεχασμένο σε αποτσίγαρα να επιπλέει και ως το αντικρινό νησί να φτάνει. Ποιος έχει την δύναμη να με ξυπνήσει; κανείς! θάλασσα στα μάτια και η ψυχή ταξιδεύει όπου δεν έχει πάει. Μια ανάσα σε ξένα χείλη και η πολύ η βαβούρα κοπάζει πάνω σε κύμα. Αντάμωμα στην φυγή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: