Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Γκραβούρα

Μια γκραβούρα γύρω από τον λαιμό σου, σημάδια από παρελθοντικούς χρόνους. Περνάς το χέρι σου από πάνω της, να δεις, να αισθανθείς και να πεις πως είναι ακόμα εκεί, χαραγμένη και ας μην την ξέρει κανείς. Δρομάκι για βραδινούς περιπάτους , σε οδήγησε σε ακροθαλασσιά. Ευχή στα χείλη που δεν θα τολμήσεις να ψιθυρίσεις ούτε καν αντίκρυ από το φεγγάρι. Καθήμενος σε ένα πέτρινο παγκάκι, βάζεις αλμύρα επάνω σε σκέψεις. Γυρνώντας θα ανακαλέσεις στιγμές και το μυαλό θα σε κάνει να πάψεις να ξεφυλλίζεις άλμπουμ και εικόνες από όσα είπες να ξεχάσεις. Αναθάρρησες και λες πως όλα έχουν νόημα, μια σημασία και ας τυλίχτηκαν όλα σε ακατάλληλα λόγια, σε λέξεις που θα έλεγες απλά στον περαστικό για να μείνεις ανέπαφος από την βαβούρα του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: