Δυο λόγια σου λέω από το μπαλκόνι , η ώρα περασμένη δυο της νυχτιάς και καθώς οι σκέψεις σε συναντούν μπροστά τους, ποιηματάκια βγαίνουν στην σειρά, να σε καληνυχτίσουν. Έρχονται και άλλες ψυχές που θέλουν να μου μιλήσουν , να μοιραστούν την μοναξιά της ώρας. "βρε κοριτσάκι μου...πες μου και εσύ τι να κάνω..", μακάρι και να ήξερα τις λύσεις της ζωής , μυστικό δεν θα τις θωρούσα. Κάθισε το φεγγάρι πιο κει , παρέα να ακούσει.
Μου έσταξε και δυο στάλλες από ευχές να με νυστάξουν και άφησα τα φιλιά μου να κρατεί ως την αυγή.