Πορφυρά κοχύλια

Αφήνεις ροδοπέταλα στον αέρα, θέλεις να τα βλέπεις να πετούν, να χορεύουν, να περιβάλουν την εικόνα σου, την ψυχή σου. Έντονα χρώματα που γρήγορα χάνονται και αφήνουν βαμμένα πατώματα, κοχύλια πορφυρά, την μελωδία τους αναμένω.
Στα σκαλοπάτια σκορπισμένα φύλλα, πόσα χιλιόμετρα έχουν κάνει;! και έχουν καταλήξει στην αγκαλιά μου;! ένα για κάθε ανάμνηση θα κρατήσω, ένα για κάθε φιλί.