Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Χωρισμός

Ξέρω πως πονάς , δίπλα σου βρίσκομαι , είμαι εδώ για να ακούσω την καρδιά σου , τα όνειρά σου , την στιγμή αυτή που πιστεύεις πως νιώθεις να πεθαίνεις, πως την ψυχή σου έχεις χάσει.
Είμαι εδώ να σου πω, πως τον εαυτό σου δεν έχεις ξεχάσει και στέκεται και εκείνος, και εσένα περιμένει, να τον κάνεις πιο δυνατό, να αντέξεις και να τον συλλογιστείς για όσα σου έδειχνε τόσο καιρό ότι κατέχεις. Άβουλο πλάσμα δεν είσαι, έρμαιο των συναισθημάτων. Προσδοκίες πληγώθηκαν, αλλά ήξερες πως ότι αντίκριζες ήταν φειδωλό.

Είμαι πάντα εδώ γιατί η ψυχή σου ξέρει πως την πιστεύω.

υ.γ : αφιερωμένο στην "θεία" μου

Δεν υπάρχουν σχόλια: