Φυλακισμένος εχθρός η σκέψη, που πρέπει να τον υπομένουν οι φρουροί, να τους μιλάει. Έτσι κάθε βράδυ σιγοτραγουδάει, πλέκει εγκώμια, αναπολεί παλιές ιστορίες και την κυρά του που τον έχει ξεχάσει. Στην παύση της σιωπής θα θυμhθεί τον λόγο που τον κρατά εσώκλειστο , δίχως αύριο. Η νύχτα πόσα ξέρει και δεν τα προδίδει.