Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009


Πέφτουν οι παλμοί της καρδιάς στην αγκαλιά σου και παραδίδονται στο κάλεσμά σου για νανούρισμα και παραμύθια. Φτερά με σταγόνες μέθης , λήθης και όσα έχω ξεχάσει δεν με αφορούν πια. Δεν ζω εδώ ,μόνο εκεί μέσα . Πόσα θα είχαν νόημα δεν γνωρίζω, αλλά αν αυτές οι στιγμές θα μπορούσα να τις είχα εικόνες στην ψυχή μου, πιο γρήγορα, κοντά σου θα ήμουν.
Μην επιλέξεις να είμαι μακρυά σου.
Ο ονειροπόλος , όνειρα πλάθει ....

Δεν υπάρχουν σχόλια: