Και είναι εντάξει να πονάς, να νιώθεις και να πίνεις πικρό πιοτό και να μεθάς από ξένα χείλη. Αφέσου στην θλίψη σου και σκέψου τα όνειρα που κάνεις και σκορπούν. Φθινόπωρο και είναι εντάξει ο χειμώνας να κλείνεται στην ψυχή σου. Γουλιά τελευταία σε ποτήρι αδειανό, δροσιά σε παγωμένο τοπίο. Λόγια είχα να πω, να απαγγείλω των ματιών σου τις λέξεις, μα κάπου έβαλα τα φύλλα και ο αέρας τα κρατεί.