Ξέρω πως δεν υπάρχω, δεν υφίσταμαι σε τροχιά, αλλά ακίνητη, γιατί ο έρωτας στροβιλίζει, παρασύρει, ανασαίνει. Θα προτιμούσες αναπνοή να μην είχες εξαιτίας του, να ήταν τα πάντα μέσα σε ένα φιλί, να καιγόσουν σε αγκαλιά και ας ήταν μια παραίσθηση. Γνωρίζω τα όνειρα για αυτό σου λέω πως δεν ζω, εκεί, εγκλωβισμένη για όσο διαρκούν.