Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Θα είναι σκοτάδι και δεν θα δεις κανέναν και ας σε κοιτούν κατάματα. Θα βυθιστείς σε σκοτάδι και ας κρατάς φως στην ψυχή για να νιώσεις στο κενό πως πορεύεσαι. Είναι οι στιγμές που σε νοθεύουν, που αραιώνουν τις σκέψεις και ισορροπείς στην άκρη της θάλασσας, στο δικό σου κουρέλι και είσαι μόνο ένα λεπτό μακρυά από όλα. Θα είναι ψυχές αυτές που θα σε αγκαλιάσουν στο ταξίδι σου και πως να τις απαρνηθείς για το δικό σου καπρίτσιο, δειλός μην γίνεσαι. Καταιγίδα σε ωκεανούς και ακόμη να τρομάξεις; να φοβηθείς; όχι ένα χάδι είναι για σένα, μια έντονη στιγμή, ένα σημάδι για να σε ξυπνήσει και να σε φέρει πιο κοντά!

Δεν υπάρχουν σχόλια: