Νόμιζες πως θα είχες ένα στήριγμα και πέφτεις πριν καν το θελήσεις, το πιστέψεις. Πόσο ανάγκη έχεις από την παρουσία του και όμως δεν μπορείς να το πεις, να το δείξεις και να έρθει να σε αγκαλιάσει, να γίνει αλήθεια την στιγμή που πονάς. Το σφάλμα μου; ότι είμαι εδώ μερόνυχτα; έχω σταθεί τόσες φορές στην αποβάθρα, να περιμένω , στο κρύο, στον ήλιο και να μην απομακρύνομαι έστω κι όταν έχουν σαλπάρει όλα, όλοι. 

Μπορείς να με πληγώσεις λίγο ακόμα; σίγουρα αντέχω, αποδείξεις ένα σωρό.

Ήλπιζες πως κάποια στιγμή, θα ένιωθες την παρουσία του στην ανάσα σου, αλλά σε προδίδει το σημάδι της μέρας.