Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Θα ήθελες να σημαίνεις πολλά για εκείνον, να αντίκριζες χαμόγελο στα χείλη του για σένα και ας μην ήσουν εκεί. Σε φοβίζει το γεγονός πως μπορεί να σε αγγίξει η απουσία του; δυνατή, το πόρισμα θα βγει υπέρ σου, μα δεν θα χαρείς, ξέχασαν το κενό. Μεγάλωσες, έτσι θα έπρεπε, και να έχεις λησμονήσει όλα τα παραμύθια, τα νανουρίσματα και να μην τα επιζητείς;. Ένα ακόμη από τα χείλη σου, μια προσευχή να πω μέσα στην αγκαλιά σου και ας μην ήσουν εκεί. Μάλλον φαντάζω ξεχασμένη ζωγραφιά, σε υπόγειο κλειστό, υγρό και αραχνοΰφαντο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: