Είναι τόσο εύκολο να κάνω το δύσκολο μια τόση δα φιγούρα και την δυσκολία σαν μια πράξη καθημερινότητας.Ακροβατώ; έτσι πιστεύεις, αλλά είναι τόσο γαλήνια στην ψυχή μου, γιατί το κορμί λυγά στο πρώτο ψίθυρο του αέρα. Χειρότερα από ότι περίμενες; αυτό δεν το είχα προβλέψει και στις σκέψεις βυθίζομαι. Σίγουρα δεν αγγίζω καν την φυγή σου, ελπίδα πως θα μπορούσα, εάν έβρισκα τρόπο που η φαντασία μου ακόμη δεν έχει εφεύρει. Σκέφτηκα τα παρατσούκλια και το συνθηματικό μας, μα του φιλιού σου την μορφή δεν μπορώ να μασκαρέψω.
Να σε ασπαστώ δυο φορές πριν κοιμηθείς, έτσι ορίζει το καταστατικό.Κυριακή 3 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου