Τι μπορεί να σε αγγίξει πέραν της βροχής, από την θάλασσα που θα φουρτουνιάσει μόνο και μόνο για να σε ακουμπήσει σε ακτή που δεν ορίζει. Τα παραμύθια και οι νουβέλες δεν φτάνουν στα αυτιά σου, ούτε τα νανουρίσματα. Δεν έχουν σημασία για σένα οι βραδιές που περνούν δίχως όνειρα, ούτε καν οι μέρες που έχουν ξεχάσει την ανεμελιά ενός ελεύθερου πνεύματος, ενός χαμόγελου στην ψυχή. Θα κάνεις το αδύνατο για να με πείσεις για να μην προσπαθήσω καν κι ας έχω υπομείνει και απομείνει μονάχη σε σκίαστρο να μην υπάρχω σε κοινό σκηνικό, να περάσει η μπόρα.

Μόνο να κατανοήσεις, μόνο να αφουγκραστείς, μόνο αυτό αρκεί, πίστεψέ το!