Ακούς τα κύματα, νιώθω τα φιλιά σου, κοιτάς τον ουρανό , ακούω τους ψιθύρους σου στα αυτιά μου. Ρίξε πέπλο  και κρύψε με στην αγκαλιά σου, άσε με εκεί να χάνομαι αιώνια δίχως ελπίδα να βγω σε ακτή, παρά μόνο σε δική σου στεριά. Νιώθω το αγέρι, ακούς  την φωνή μου, κοιτώ το φεγγάρι, χαζεύεις την μορφή μου. Καίω χρόνια και σε κρατώ στα χέρια μου με φιλιά. 

Σε νοιάζει η κατάληξη, δεν θα ρωτήσω, γιατί αυτή η στιγμή αρκεί, κάθε βράδυ σε δικό σου φως να κοιμάμαι κι ας μην έχω αγγίξει σταλιά από σένα. Ονειροπόλος για όσο αντέχει η νύχτα να με κρατά ξάγρυπνη σε δική σου μελωδία.