Νιώθω πως αυτό που διαβάζω είναι η ψυχή μου, ο πόνος της , οι σκέψεις που την περιτριγυρίζουν όλη μέρα και δεν βρίσκουν τρόπο να ξεχαστούν. Θα αφουγκραστώ τις λέξεις και θα απαλύνουν την σιωπή της νύχτας, φέρνοντας όνειρα στο διάβα τους. Νιώθω πως πρέπει να σε αγαπήσω , γιατί γράφεις όσα θέλω να πω. Την ψυχή μου πρέπει να έχεις , την ύπαρξή μου. Η ώρα πέρασε και ανάλαφρα θα κοιμηθώ, ξέροντας πως ο καημός μου ακούμπησε σε μία αγκαλιά από λόγια αθόρυβα , μα τόσο δυνατά.
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
..πρώτη φορά βάζεις τίτλο σε ποίημα σου!
Νέα αρχή σημαίνει αυτό?
Παντως ωραία να κοιμάσαι ανάλαφρα, χωρίς βάρος στη ψυχή!
όχι, απλά είναι από τις λίγες φορές που η έμπνευση μιλάει για κάτι συγκεκριμένο :Ρ
Καλησπέρα :))
Πάντα ποιητικός ο λόγος σου.
το κατά δύναμιν...
Νιώθω πως πρέπει να σε αγαπήσω , γιατί γράφεις όσα θέλω να πω. Την ψυχή μου πρέπει να έχεις , την ύπαρξή μου.
Δεν πρέπει κοριτσάκι μου, εσύ θέλεις να τον αγαπήσεις.. αν δεν τον αγαπάς ακόμα.. Μακάρι να έχει την ψυχή σου.. θα είναι πολύ σπουδαίος σαν άνθρωπος.. Μακάρι να σου μοιάζει , θα έχει μεγάλη καρδιά! Φιλάκια
Δημοσίευση σχολίου