Επιρροή

Θα περίμενες μια και μόνο εικόνα να σε έχει επηρεάσει τόσο; να έχεις χαθεί στα λημέρια της εδώ και μερόνυχτα, δίχως μιλιά; πόσο αναμενόμενο και ας ήλπιζες για δαύτο αιώνες και ας το αρνιόσουν πεισματικά πως δεν θα σε λύτρωνε καμία μορφή. Μιλα μου, ενώ ακούω μελωδίες από όσα πηγάζουν από το παρελθόν και ξεδιψούν σε νότες καλοκαιρινές. 
Πες μου για τα φιλιά που έσβησαν στην υφή του λαιμού σου, για τα μυστικά που ψέλλισες σε λέξεις, σε σκέψεις και δεν τις ξεστόμισες ποτέ σου, παρά μόνο εδώ, σε τούτη την ακρογιαλιά.

Το σκηνικό ανέπαφο από όσα σου αραδιάζω, μια παραλία ξεχασμένη από όλους και το φεγγάρι να περνάει ξυστά μου σαν πει να κοιμηθεί σε πελάγη που απλά θα ονειρευτεί, δεν θα τα αγγίξει ποτέ του κι ας μοιάζει πως μέσα σε τούτα πνίγεται.