Περνά ο καιρός, θα περάσει ακόμη ένας χρόνος, μα έχει καμιά σημασία; πρέπει να σταθείς σε συγκυρίες και καταστάσεις και να τις τακτοποιήσεις σε μια στοίβα από χαρτιά και γραφειοκρατία μυαλού για να πεις πως κάπου οδεύεις, έστω και στο τέλος μιας αρχής; Μια σκέψη ήταν θαρρώ, δεν έδωσα την πρέπουσα προσοχή και ξεφύλλισα την επόμενη σελίδα με τόση λαχτάρα για αυτό που λέμε καημό για ένα φιλί σε αδειανό δειλινό, σαν έκπληξη. Σήμερα μπορώ να σου χαρίσω ευχές, πρόσεξε μην κάνεις το λάθος και σκεφτείς και σχεδιάσεις το έγκλημα από πριν, πρέπει να είναι πηγαίο για να απαλλαγείς από όσες κατηγορίες θελήσουν να σου αποδώσουν οι ξεμυαλισμένοι ποιητές. Λήθη, αναπολείς και μπερδεύτηκες πιο πολύ ή απλά ξέμεινες σε αυτό που γνωρίζεις όσο και τις ρυτίδες στο πρόσωπό σου. Σίγουρα κάνει κρύο και βρήκες μια αφορμή για να κουρνιάσεις στις σκέψεις σου. Όταν θα αλλάζει ο χρόνος, όταν θα εκμηδενίζονται όλα, δεν θα έχει καμιά σημασία η στιγμή, θα έχω δραπετεύσει από όρια.