Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Θέλω να βραχώ, να νιώσω να σβήνουν οι σκέψεις. Πρέπει να καώ για να πω πως ένιωσα και να βουλιάξουν οι καημοί, απλά δεν έχω βρει ακόμη τον τρόπο να κάψω το φιλί  στα χείλη σου. Ταξίδια σε τούτα τα σύννεφα και να ήξερες πως νιώθω για όσα πηγάζουν σε μουντό ουρανό και ας ήταν ευχές.
Ένα όνειρό σου πως τελειώνει; να είσαι χαρούμενος που ξύπνησες, ο ήλιος είναι πιο φωτεινός τώρα και σε ζεσταίνει στο κρύο τοπίο σου. 
Δύναμη βρες μου και θα πιστέψω στην ψυχή σου, έχω υπάρξει καλός ψεύτης. Μπορεί να μην είμαι καν αυτό το δάκρυ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: