Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Τρένο

Σκοτάδι, λαμπιόνια σε διάταξη, ίσα διαστήματα, ίσες ευκαιρίες για να πιαστείς από κάπου και να ξεφύγεις. Διατάραξη ησυχίας σε ώρα κοινή, από κόκκινα φώτα, έμοιαζε να είμαστε τόσο κοντά. H κουρτίνα θυμίζει φυσαρμόνικα, αλλά κανείς δεν την κουνά, δεν κρύβει θέα. Είμαστε πάτσι, ένας έδωσε έμπνευση, ο άλλος έγραψε το τέλος, καμιά διαμαρτυρία. Το ταξίδι ξεκίνησε σε ράγες, να τερματίσει σε σταθμό που φέγγει πάνω στο σκοτάδι σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: