Το παραμύθι κράτησε όσο οι τέσσερις σελίδες του και αναρωτιόταν για το μεγάλο φινάλε εκτός της γραφής. Κανόνες που υπακούν μόνο σε ό,τι δείχνει, σε ό,τι αποκαλύπτει ο διάλογος με την πρωταγωνίστρια. Τα χέρια του υποδείκνυαν δάκρυ και εκείνη έγειρε στο πάτωμα, να πάρει την θέση του θύματος. Χάραξε με την κιμωλία, πρόδωσε το άλλοθι στο φιλί και με υπομονή κοίταζε ουρανό να ανοίγει και να πετά εικόνες έτοιμες σε κορνίζες.
Όλοι ήθελαν, όλοι ήλπιζαν, όλοι εκτός από την ακίνητη μορφή της που δεν θα σε πρόδιδε σε εκείνον, ούτε αν της έλεγε λόγια σε πράξεις.
Όποιος κι αν σε εφεύρε είχε μελετημένο το σχέδιο και τίποτα δεν θα σταμάταγε να ειπωθούν οι φθόγγοι από στόμα υγρό, πλημμυρισμένο από σταγόνες. Ακόλουθοι, να ζεσταίνουν το κρεβάτι της και το παραμύθι πάντα να τελειώνει στις τέσσερις σελίδες του. Σκεφτόταν το εξώφυλλο, τα ανάγλυφα σημάδια του και αν το χρώμα αυτό ήταν το σωστό.
Μουτζούρες τις οποίες ξέρει απέξω και ανακατωτά και ένα στιχάκι που αν θυμάμαι καλά, κάτι έλεγε για τέλος, καλό ή κακό, αλλά στα δικά του χνάρια.
Ακούμπησε στο μαξιλάρι το βιβλίο και έφυγε μέσα στην νύχτα, να υπακούσει και να βρει το θηρίο που ήλπιζε να τον ορίσει ιππότη.
Όλοι ήθελαν, όλοι ήλπιζαν, όλοι εκτός από την ακίνητη μορφή της που δεν θα σε πρόδιδε σε εκείνον, ούτε αν της έλεγε λόγια σε πράξεις.
Όποιος κι αν σε εφεύρε είχε μελετημένο το σχέδιο και τίποτα δεν θα σταμάταγε να ειπωθούν οι φθόγγοι από στόμα υγρό, πλημμυρισμένο από σταγόνες. Ακόλουθοι, να ζεσταίνουν το κρεβάτι της και το παραμύθι πάντα να τελειώνει στις τέσσερις σελίδες του. Σκεφτόταν το εξώφυλλο, τα ανάγλυφα σημάδια του και αν το χρώμα αυτό ήταν το σωστό.
Μουτζούρες τις οποίες ξέρει απέξω και ανακατωτά και ένα στιχάκι που αν θυμάμαι καλά, κάτι έλεγε για τέλος, καλό ή κακό, αλλά στα δικά του χνάρια.
Ακούμπησε στο μαξιλάρι το βιβλίο και έφυγε μέσα στην νύχτα, να υπακούσει και να βρει το θηρίο που ήλπιζε να τον ορίσει ιππότη.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου