Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Κατακλυσμός

Σου έχουν απομείνει δυο σταγόνες ζωής και το μόνο που κάθεσαι και κάνεις, είναι να γράφεις απομνημονεύματα για το μέλλον. Με δυσκολία βγαίνει η ανάσα και τραβάς το χέρι σου παραπέρα από το χαρτί, να πιάσεις το νερό, να πιεις και να σωθείς.
Δροσίζεσαι, ενώ έξω γίνεται κατακλυσμός από φιγούρες και νέα. Θα στολιστείς, ναι, θα ξοδέψεις και την τελευταία σταγόνα από το άρωμά σου πάνω στις σελίδες σου και θα πεις αντίο σε χθεσινά τερτίπια.
Σου έχουν μιλήσει για αυτήν τόσες φορές, σε έχουν πλανέψει με την εικόνα της και έχεις αφεθεί πάνω στα σεντόνια σου, να κινείσαι νωχελικά και να ελπίζεις για ένα άδοξο τέλος.
Είσαι βασανιστικά όμορφη, ακόμη και σε αυτήν την ύστατη στιγμή, που καθορίζει ο χτύπος την ύπαρξή σου κι όμως πιστεύεις πως είναι εκεί η σκιά σου.
Σε γνωρίζω, όσο κανείς άλλος, αλλά θα ευχόμουν να μην ήξερα πως ήσουν. Οι συμβουλές περισσεύουν και ακούς μονάχα πνοές να αντικρούονται με τις σκέψεις.
Σου έχουν απομείνει δυο στάλες φιλιά, μην τα σπαταλάς!

Δεν υπάρχουν σχόλια: