Στον κόσμο σου δεν θα τολμήσει κανείς να πατήσει. Θα σβήνεις σημάδια ύπαρξης και θα αλλάζεις ρότα, όταν θα το συλλογιστείς πολύ. Ο ουρανός άδειος για να τοποθετήσεις όσα σχήματα και ζωγραφιές ήθελες, μα τον κρατάς αδειανό, να έχεις χώρο για το αύριο που δεν τολμάς να αγγίξεις και ας λες τα λόγια. Εδώ που στέκομαι, δεν μπορεί να έρθει κανείς και να δηλώσει παρουσία, γιατί επέλεξα να βλέπω χρώματα από το μαύρο, όχι το λευκό.
Μετρώ τα σύννεφα που περνούν σαν δείγμα από γεύσεις και ζηλεύω το πιο μικρό που μοιάζει να τρέχει πιο γρήγορα από τα άλλα, δίχως φορτίο, αλλά ξέρω πως είναι ατμός και εγώ βάρος.
Σου έχω υποσχεθεί μια φυλακή, σε έχω φιλέψει καρφιά και σε έχω αφήσει με σανδάλια πάνω σε πάγο και φωτιά.
Στον κόσμο σου δεν θα τολμήσω να πατήσω. Θα σβήνω σημάδια ύπαρξής του κι ας ξέρω όλες τις εκδοχές του. Θα αλλάζω ρότα σαν θα το σκεφτώ και οι μορφές θα μοιάζουν άμμο και νερό, όχι σώμα και ψυχή.
Θα σε ομορφαίνουν τα χρόνια και θα ζηλεύω το φιλί που δεν ζωντάνεψε και ας το παρακάλεσα χιλιάδες βραδιές, αντικρίζοντας άδειο ουρανό.
Μετρώ τα σύννεφα που περνούν σαν δείγμα από γεύσεις και ζηλεύω το πιο μικρό που μοιάζει να τρέχει πιο γρήγορα από τα άλλα, δίχως φορτίο, αλλά ξέρω πως είναι ατμός και εγώ βάρος.
Σου έχω υποσχεθεί μια φυλακή, σε έχω φιλέψει καρφιά και σε έχω αφήσει με σανδάλια πάνω σε πάγο και φωτιά.
Στον κόσμο σου δεν θα τολμήσω να πατήσω. Θα σβήνω σημάδια ύπαρξής του κι ας ξέρω όλες τις εκδοχές του. Θα αλλάζω ρότα σαν θα το σκεφτώ και οι μορφές θα μοιάζουν άμμο και νερό, όχι σώμα και ψυχή.
Θα σε ομορφαίνουν τα χρόνια και θα ζηλεύω το φιλί που δεν ζωντάνεψε και ας το παρακάλεσα χιλιάδες βραδιές, αντικρίζοντας άδειο ουρανό.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου