Κάθεσαι και χαζεύεις με τις ώρες, λες και θα σε δει, λες και θα σε καταλάβει. Κοιτάς και μετράς και το δευτερόλεπτο. Περνά η σκιά του και διαγράφεται η μορφή, κάτι πλασματικά φτιαγμένο και ξεθαρρεύεις, μέχρι να συνειδητοποιήσεις πως άλλο περίμενες. Να δεις μάτια, χέρια θερμά και να είναι, απλά να είναι.
Μελέτησες όπως όφειλες και έτοιμη η κόλλα για τις εξετάσεις. Το μολύβι πιασμένο στα δάχτυλά σου και έχεις πατήσει το κουμπί στο ρολόι, η κίνηση πια είναι του αντιπάλου, αλλά εκείνος σε πρόλαβε και ξέφυγε.
Σε πρόδωσαν τα κιάλια και οι σημειώσεις σου, του είχαν προφτάσει πως θα περιμένεις στην γωνιά σου να φανεί.
Πασατέμπο σε χάρτινο σακουλάκι και η αγωνία να κορυφώνεται, καθώς περνά και σου ανακοινώνουν, πως λάθος γίνηκε, ίσως κάποια άλλη στιγμή, σε άλλο θρανίο, να τύχει να συμπέσουν και οι πρέπουσες ματιές.
Σημείωσες ημερομηνία στο τετράδιο, μέτρησες τα αστέρια και συμπέρανες πως ήταν η σκέψη που θέλησε για λίγο να αποδράσει.
Μελέτησες όπως όφειλες και έτοιμη η κόλλα για τις εξετάσεις. Το μολύβι πιασμένο στα δάχτυλά σου και έχεις πατήσει το κουμπί στο ρολόι, η κίνηση πια είναι του αντιπάλου, αλλά εκείνος σε πρόλαβε και ξέφυγε.
Σε πρόδωσαν τα κιάλια και οι σημειώσεις σου, του είχαν προφτάσει πως θα περιμένεις στην γωνιά σου να φανεί.
Πασατέμπο σε χάρτινο σακουλάκι και η αγωνία να κορυφώνεται, καθώς περνά και σου ανακοινώνουν, πως λάθος γίνηκε, ίσως κάποια άλλη στιγμή, σε άλλο θρανίο, να τύχει να συμπέσουν και οι πρέπουσες ματιές.
Σημείωσες ημερομηνία στο τετράδιο, μέτρησες τα αστέρια και συμπέρανες πως ήταν η σκέψη που θέλησε για λίγο να αποδράσει.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου