Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Συνταγή

Η ψυχή μου μετράει κύματα. Σε κάποιο θα φανεί. Διάφανο μπουκαλάκι, με πώμα φελλό και ένα λευκό σημάδι εντός. Καρτερεί κάποιο όμως να έρθει και να την πάρει, ίσως με τούτο καταφέρει και χαθεί, ίσως να την ξεράσει σε βράχια, όχι ακτή.
Της είπε ο γιατρός, ένα χάπι μπλε κι ένα άσπρο την ημέρα και εκείνη πίστεψε την θάλασσα για μπλε και τον ουρανό για τ'άσπρο.
Είναι που αναμένει, ειδάλλως ποιος να την καθυστερούσε!
Αυτό ήταν μικρό, τι δύναμη  να είχε! ξεψύχησε στον ωκεανό, εδώ που να χωρούσε!
Σε λίγο θα φανεί. Διάφανο κουτί, με κλειδωνιά χρυσή και ένα λευκό κλειδί εντός. Να λαχταρούσε να το κρατήσει, θα ήθελε, ίσως ειν' σε βάθη άγνωστα, ίσως καλυμμένο από άμμο.
Της είπε ο γιατρός, πως αυτά περνάνε με τον καιρό, μα θα αφήσουν χούι.
Στολίστηκε, περιποιήθηκε την κόμη της και κάθισε στην ακτή. Μετρά κύματα, μην ενοχλείς.
Σε κάθε ήχο τους σιωπά καημό και χτύπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: