Βολή

Τα μάτια της υπό σκιά δάκρυζαν, καθώς λησμονούσαν κόσμο και κοσμάκη. Μισό κορμί στην σκιά μιας καρυδιάς και το υπόλοιπο λιαστό, έτσι το 'χουμε στα μέρη μου. Μισός άνθρωπος τάχα μου ξεκουράζεται και ο υπόλοιπος έχει ερέθισμα την ζέστη, να θυμάται πως είναι το αίσθημα.
Μαντήλι γύρω από τον λαιμό της, πότε το μάζευε, πότε το άφηνε να γεμίζει λεκέδες από άλμη.
Προσπαθεί μέσα σε μισή ώρα να τα προλάβει όλα. Να μπουν σε τάξη, να ηχογραφήσει τις μουσικές της και όσα ήρθαν και όσα έφυγαν, να είναι χαλάλι τους. Μισή παρουσία εδώ και μισή κάπου που δεν προσδιορίζεται από τον καλλιτέχνη, μα από την φύση του.
Είναι  μοναχική αλήτισσα, ξέρει να μοιράζεται μόνο με τα μάτια, την σκέψη και να τριγυρνά στους αιθέρες.
Έπιασε σύννεφο, έριξε σχοινί και άφησε σε άλλους την υποχρέωση για άγκυρα.