Ιππότης

Ερχόμενος από φωτιά με δεκανίκια στους ώμους, περνά εμπρός μου και κοντοστέκεται.
Κοιτά διεξοδικά, να καταλάβει αν όντως γνωριζόμαστε ή αν απλά κάτι τον κρατά. Προερχόμενος από την δυναστεία του Πλούτωνα, δείχνει μόνο τα μάτια, όχι την φλόγα στην ψυχή. Είναι ζεστός ο καιρός, όχι η δύναμή του. Περιπλανώμενος από τους ανθρώπους, οδεύει προς την ανατολή, την πηγή των πάντων. Κι αν ξέρεις κι αν κάτι δεν σε κρατά, τον φιλάς στο μάγουλο και πας.
Να σου θυμίσω, γιατί σταμάτησε. Μύριζαν τα μαλλιά σου, είχες στα χείλη σου τραγούδι. Να σου υπενθυμίσω, γιατί συνέχισε. Είχε σκοπό, είχε φυγή.