Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Λιτά

Ο παράδεισος στα δυο βήματα και εσύ κάθεσαι πέντε μέτρα πιο 'κεί.
Να έχει άπλα η ματιά σου να χαζεύει. Εκεί είναι, δεν φεύγει συλλογιέσαι και ξεκινάς να συγκεντρώνεις βαθμούς και ποινές. Αν φερθώ έξυπνα και σωστά, σε καμιά δεκαπενταριά χρονάκια , θα είμαι ολοκληρωμένη προσωπικότητα, θα έχω σπουδάξει, θα έχω συνετιστεί και ίσως καταφέρω να παρουσιαστώ ευπρεπώς και δίχως αναστολές στην πύλη.
Η θάλασσα σε δυο ανάσες και εσύ κάθεσαι πέντε μέτρα από την ακτή.
Να έχει άπλα η σκέψη να τοποθετηθεί επί του θέματος και να έχει σκηνικό να απλώσει την πραμάτεια της και να αιτιολογηθεί.
Κάθε πράξη έχει και ένα αποτέλεσμα, κάθε αποτέλεσμα επιφέρει βαθμό δυσκολίας στην πραγμάτωσή του και αν βρεθεί μορφή που σου πει το αντίθετο, ίσα που προλαβαίνεις να σχολάσεις και να τρέξεις να τον σταματήσεις από το να σε μαρτυρήσει στους δασκάλους.
Στον σάκο είναι όλα μέσα, βαρίδια τα απομνημονεύματά σου και το κολατσιό, βασικό συστατικό για το προκείμενο.
Έχεις αράξει, έτσι λες, και φτιάχνεις ιστορίες για το ποιος είναι, όποιος καταφθάνει στα μέρη σου και πως την έπαθε την ζημιά.
Ξέρω πως ξέρεις, αλλά έλα και πες τα πορίσματα, τώρα που ακόμη έχει φεγγάρι και δεν θα αρνηθώ φιλί και ψυχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: