Μια μικρή βαλίτσα, από αυτές που τις κουβαλάς στα χέρια, δίχως ροδάκια. Πάντα την ρωτούσα "μα καλά, μόνο αυτή θα πάρεις;" και εκείνη θα μου απαντούσε " τι χρειάζομαι άλλο; αλίμονο αν εκεί που πάω δεν θα βρεθεί ένας άνθρωπος να μου προσφέρει ένα ποτήρι νερό". Δεν ήταν απαραίτητα τα ρούχα, ο καλλωπιστικός εξοπλισμός. Θα έβαζε τις κόλλες της και τα μολύβια της, τα σκίτσα της και την μουσική της. Η αλήθεια είναι, πως ήξερε πως θα ήμουν φορτωμένος σαν γαϊδούρι, γιατί θέλω την βολή μου και την ξεγνοιασιά μου.
Έβαλε το μεγάλο ψάθινο καπέλο, φόρεσε γυαλιά υπέροχα μαύρα και άφησε το αεράκι να την κατευθύνει στην παραλία.
Καθήμενη και περιτριγυρισμένη από άμμο, το μόνο πράγμα που θα την άκουγες να λέει, " ένα βότσαλο φέρε μου σε παρακαλώ", να ακουμπήσει πάνω στις κόλλες της, οι οποίες άλλοτε είχαν εσένα και πότε την νύχτα. Θα ζωγράφιζε μόνο την δύση, αν και εμπρός της στεκόταν με υπερένταση και την καλούσε να γίνει δικιά της.
"Να σας προσφέρω ένα δροσιστικό;", απίστευτο! νεαρός άνδρας στολισμένος με αλμύρα και θάλασσα να επιζητά την προσοχή της κυρίας.
"Ένα νερό, θα ήταν αρκετό, σας ευχαριστώ"
Αυτή η στιγμή ήταν ο απόλυτος λόγος για να παρατείνει το ολιγόλεπτο διάλειμμα της ημέρας και να την οδηγήσει στην άκρη της ακτής.
Έβαλε το μεγάλο ψάθινο καπέλο, φόρεσε γυαλιά υπέροχα μαύρα και άφησε το αεράκι να την κατευθύνει στην παραλία.
Καθήμενη και περιτριγυρισμένη από άμμο, το μόνο πράγμα που θα την άκουγες να λέει, " ένα βότσαλο φέρε μου σε παρακαλώ", να ακουμπήσει πάνω στις κόλλες της, οι οποίες άλλοτε είχαν εσένα και πότε την νύχτα. Θα ζωγράφιζε μόνο την δύση, αν και εμπρός της στεκόταν με υπερένταση και την καλούσε να γίνει δικιά της.
"Να σας προσφέρω ένα δροσιστικό;", απίστευτο! νεαρός άνδρας στολισμένος με αλμύρα και θάλασσα να επιζητά την προσοχή της κυρίας.
"Ένα νερό, θα ήταν αρκετό, σας ευχαριστώ"
Αυτή η στιγμή ήταν ο απόλυτος λόγος για να παρατείνει το ολιγόλεπτο διάλειμμα της ημέρας και να την οδηγήσει στην άκρη της ακτής.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου