Μελλοθάνατοι

Καταδικασμένοι με ρητή εντολή να μην τους χάσουν λεπτό από τα μάτια τους. Δεν πρέπει στιγμή να μείνουν μόνοι. Τους ζήτησαν μονάχα να πουν την τελευταία επιθυμία τους και εκείνοι χαμογέλασαν.Παρήγγειλαν το τελευταίο γεύμα τους σε κοινό πιάτο και αντάλλαξαν ματιές. Τα πρόσωπά τους να μπορούσες να δεις την ώρα του αποχαιρετισμού, ευτυχία και ας ήταν το τέλος, τέλος για ποιον όμως; όταν την στιγμή που το ανακοινωθέν έλεγε για ανυπαρξία μέλλοντος και πεπραγμένων, εκείνοι είχαν αποχωρίσει μαζί, από κοινού σε μονοπάτι που δεν τους χώριζε, δεν αλλοίωνε μορφές, δεν ξεψυχούσε παλμούς.

Ενώπιων όλων, την ώρα που δεν παρακολουθούσε κανείς, ένα φιλί φώναξε πως ζούσε ακόμη και μια ψυχή ορκιζόταν πως τώρα γεννιέται από την δική τους ανάμνηση.