Ερυθρός νάνος

Τον μάντη έκανες και βγήκες σωστός. Πρόβλεψη από μάτια ξένα σε ρώτησαν πως μπόρεσες και έβγαλες. Σώπασες τον θόρυβο, κοίταξες με προσοχή και άφησες την ψυχή να έρθει συνάμα και να σου πει όσα θα ήθελε να έχει πράξει. Είναι η ανάγκη που μίλησε και αυθόρμητα ήπιε δυο γουλιές παραπάνω και άρχισε να παραμιλά νότες και σκίτσα.
Δεν το ήθελες, απλά είδες αυτό που υπήρχε εμπρός σου και το περιέγραψες.  Έπεσαν τα χαρτιά στο τραπέζι και εκείνος διάλεξε τον εαυτό του. Αυτό του γυάλισε, ξεχώριζε και του προείπαν πως δύσκολα θα βρίσκει ταίρι. Ο χρόνος κι αν φάνηκε σκληρός και τήρησε την ερμηνεία του ξένου, άλλαζε εποχές και ήλιους και τον έβαζε να κοιμάται από την πλευρά του παραθύρου.
Χάζευε φεγγάρι ουρανό και δεν θα γνώριζε ποτέ, πως ήταν ο ίδιος ουράνιο σώμα, από αυτά που θεριεύουν με φως και ησυχάζουν στο σκοτάδι και στο άπειρο.
Κάποια στιγμή θα πάψει, αλλά προϋπήρχε.